Wednesday, May 30, 2012

ေၾကာင္ျခစ္


ငယ္တုန္းက အမွားလုပ္ျပီးရင္ အေမရိုက္မွာ အေဖရုိက္မွာ အစ္ကိုေတြ၊အစ္မေတြရိုက္မွာ စိုးရိမ္တတ္ေသာ စိတ္သည္ သူ႔အလိုလိုတတ္လာေသာ စိတ္ျဖစ္သည္။ ေၾကာက္ စိတ္တစ္ခ်ိဳ႕ျဖင့္ (အခ်ိဳ႕လူမ်ားက) ဘ၀အစျပဳသည္။
ဟိုလည္းမျမည္၊ဒီလည္းမေရာက္အရြယ္ေရာက္လာေသာ္ မွားေတာ့မွားၾကည့္လိုက္မယ္။ မွန္သြားေတာ့ လည္း အျမတ္ မမွန္သြားေတာ့လည္း အရိုက္ခံရုံ/အဆူခံရုံဟု ျမင္တတ္လာကာ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရရင္ ေပ်ာ္ ေမြ႔ ေနတတ္ ေသာ စိတ္ျဖင့္ေနရသည္ကိုအခ်ိဳ႕လူမ်ားက ေပ်ာ္စရာဟုထင္လာသည္။
 
ရွိေသးသည္..
ကိုယ္ထင္ရင္ကုတင္ေရႊနန္း၊မွားသည္မွန္သည္တိုင္ပင္စရာမလို။ေလွ်ာက္သင့္တယ္ထင္ရင္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေလွ်ာက္ ရမည္ဟု (ခပ္တည္တည္)သေဘာပိုက္ကာ … ခလုတ္ထိမွအမိတၾကရင္းျဖင့္ ကယ္ပါ၊ယူပါ တစ္စာ စာေန သူမ်ားပင္...။
 
လူ႕ဘ၀ဟူသည္… ေမြးလာကတည္းက ငိုခ်င္းႏွင့္“စ”ကာ ေသေသာ္လည္း ငိုခ်င္းႏွင့္ ဆုံး တတ္ ေသာ(ထိုႏွစ္ခုၾကားတြင္ ထားတတ္လွ်င္အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာက်န္ခဲ့တတ္သည္မွအပ) ထူးမျခား နား ဘ၀ တစ္ခုသာျဖစ္သည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ထိုဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းျဖင့္ရွင္သန္သည္။တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ငိုေၾကြးျခင္းျဖင့္ရွင္သန္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေတြက အခ်စ္ျဖင့္ရွင္သန္သည္။တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အမုန္းျဖင့္ရွင္သန္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အရာ အား လုံးလ်စ္လ်ဴရႈျခင္းျဖင့္ ရွင္သန္ၾကသည္။အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေတြကေျပာမျပတတ္ေအာင္မ်ားျပားေသာ နည္း မ်ိဳးစုံ ျဖင့္ရွင္သန္ ၾကသည္။
 
အေရအတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္..“ငါဆိုတာ ဘာမွမရွိ အရာအားလုံးသည္ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱ” ဟုေျပာ ေန တတ္ ၾက ေသာ္ လည္း အတြင္းစိတ္ထဲ တြင္ငါမွငါကာ “ငါမရွိ လွ်င္ ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္၊ငါမရွိမွ ငါ့အေၾကာင္း ေကာင္ းေကာင္း သိၾကလိမ့္မယ္” ဟူကာ ငါဠီကာ ခ်ဲ႕ရင္းမျပီးႏိုင္ေသာအတၱမ်ားကို ေလာင္စာ အျဖစ္သုံးကာ စိတ္ အ ေမွာင္ထုထဲတြင္ျမဳပ္မွန္းမသိ..ျမဳပ္ေနေသာဘ၀ကို အဟုတ္ထင္ေနသည္။
 
လူ႔ဘ၀သည္ တိုသာတို၏။အတၱ၊မာန္၊မာနမ်ားကား မဆုံးႏိုင္ေသာ သံသရာထက္ပင္ ရွည္ေနေသးသည္။ အလွဴတစ္ခုျပဳလုပ္မိတိုင္း အတၱ၊မာနမ်ား ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ ျမတ္နိဗၺာန္သို႔ လူ႔ဘ၀တိုတုိျဖင့္ ရလို၊ ေရာက္လိုပါ ေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းတတ္ၾကေသးသည္။နိဗၺာန္ရလို၍ လွဴဒါန္းသည္ကလည္း ရယူလိုျခင္း အတၱ ပင္ မဟုတ္ပါေလာ..။“သြားမလားနိဗၺာန္ မနက္ျဖန္ေသရမယ္”ဟု အေပးအယူျပဳၾကည့္ပါလွ်င္ မျဖတ္ႏိုင္ေသာ သံေယာဇဥ္မ်ား အေၾကာင္းျပဳသည္က တစ္မ်ိဳး၊(မယုံသကၤာတတ္သူမွ)ေသျပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းရမယ္ ဆိုတာ ေကာဟုတ္ပမလားတစ္ဖုံ...အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပရင္းျငင္းဆန္ၾကမွာျမင္ေယာင္မိေသးသည္။တစ္ေကာင္ ္္ၾကြက္၊တစ္မ်က္ႏွာဟု  အမ်ားက သတ္မွတ္ထားသူ ေရွ႕ၾကည့္ေက်ာကုန္း ေနာက္ၾကည့္ရင္ ဘတ္ သမား မ်ားပင္ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ျဖစ္သည္။

ေၾသာ္…ဘာေတြမ်ားစိတ္ညစ္ေနမည္လည္း၊“ဘ၀ဆိုတာ ေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာၾကီးပါ”။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေန လိုက္ပါ။ ဘာမွမေတြးပါနဲ႔။ေနသာသလို ေနပါ ေျပာေန တတ္ သူမ်ား ရွိေနပါေသာ္လည္း ထိုသူမ်ား ကိုယ္ တိုင္ အားေပးခံရသူထက္ ထက္ပိုေသာ အပူကိစၥ မ်ားႏွင့္ရွင္သန္ေနသူမ်ားျဖစ္ ေနတတ္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိခံစား ခ်က္ကို ပစ္ ပယ္ ကာ တစ္ပါးသူအား ေအးခ်မ္း ေစလိုေသာစိတ္ “ထားႏိုင္”ေနသည္မွာ ျမင့္ျမတ္ ေကာင္း မြန္ေသာ စိတ္ ထား တစ္ ခု ပင္ မဟုတ္ ပါေလာ…။ထိုထိုေသာစိတ္ထားမ်ား လူတိုင္း၊ လူ တိုင္းတြင္ (အမ်ားၾကီး မဟုတ္မိေသာ္လည္း) နည္း နည္းစီ ေမြးျမဴထားႏိုင္ပါက (အေလးခံကာ) ထမ္း ထား ရ ေသာ ေျမၾကီးသည္ပင္ (ခံစားတတ္သူျဖစ္လွ်င္) “ထမ္းရက်ိဳးနပ္သည္” သေဘာပိုက္ႏိုင္မည္။ 

တစ္ခါတစ္ရံ..ဆင္ေျခ၊ဆင္လက္၊ဆင္နားရြက္ကာ ဆင္တစ္ေကာင္လုံးႏွင့္ေနသူမ်ားရွိသည္။ သုံးေကာင္း တိုင္းသာ သုံးေနၾကသည္။တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ ခ်ိန္ခ်ိန္ မိမိအသက္အႏၱရာယ္ကိုပင္ အေႏွာင့္ အ ယွက္ျပဳ လာ ႏိုင္ေသာထုိ “အဂၤါနံ” အေၾကာင္း ကိုမူသူတို႔မသိ..။


မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ.. အရာအားလုံးသည္ မဆုံးႏိုင္ေသာ ခရီးရွည္တစ္ခုတြင္ ေခတၱေတြ႔ဆုံရေသာ မျမဲျခင္းဘူတာရုံေတြမွ်သာျဖစ္သည္။(နားမလည္ႏိုင္ျခင္း၊သည္းမခံႏိုင္ျခင္း၊ မေစာင့္ဆည္းႏိုင္ျခင္းတို႔သည္ ဘူတာ ရုံ အမႈိက္ပုံးထဲတြင္ရွိ၏။)

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္၊ျပားကိုးဆယ္ျခစ္ထားေသာစာမွ်သာ...။
☺☺☺☺☺☺☺☺☺

တစ္လလုံးလုံး ပ်က္ရက္ေတြမ်ားထားေတာ့ လစာလဲ မထုတ္ရဲေတာ့ပါဘူး ... း))


ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္
သမီးစံ



Thursday, May 24, 2012

Candle Case

(ဘာရယ္ဟုတ္ပါဘူး..။ဒီပုံေလး ၾကိဳက္တယ္ဆုိလို႔ ထပ္တင္ေပးလိုက္တာ း)

ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ျဖစ္ေအာင္ စာေရးမလို႔ပါဘဲ..။ မေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကို...ဟိုေၾကာင့္၊ဒီေၾကာင့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ မေပးေတာ့ ပါဘူး။ကိုယ္တိုင္ အားမထုတ္ျဖစ္တာလည္းပါပါတယ္။ေတာင္းေရာ ဇေကာပါ ပန္ပါတယ္။လႊတ္ခ်င္ရာ လႊတ္ၾကပါ :D။

ဒီကေန႔မွာ လူႀကီးမင္းတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ဘ၀အစကို မွတ္မိေစပါတယ္။“သတင္းေထာက္” တဲ့ း)။ မွန္ပါတယ္။ သတင္းေထာက္ရင္း ဒီေလာကထဲ ေရာက္လာတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ေမ့ေနတာအျပစ္ပါ။ ဘၾကီးေအာင္ ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။သူေျပာလို႔ ခန္းမနားကို(သြားၿပီး) စနည္းနာျဖစ္တာပါ း)။ပထမေန႔ ကလည္း သြားပါတယ္။ကိုက္ႏွစ္ရာေလာက္အကြာတင္.. ျပန္လွည့္လာခဲ့တာပါ။( သတၱိမရွိဘူးေလ... း))

ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ျခမ္းမွာ ေစ်း၀ယ္သူ၊ အိမ္ျပန္သူ၊ဘတ္(စ္)ကားေစာင့္သူေတြနဲ႔ ပုံမွန္ စည္ကား သြားလာေနၾကသလို..ေနာက္တစ္ျခမ္းမွာေတာ့ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ဖေယာင္းတိုင္မီးထြန္းရင္း အသံတိတ္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနသူေတြနဲ႔ ျပည့္ၾကပ္ေနပါတယ္။ျမင္ကြင္းတစ္ခုက ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ေနက်  ျမင္ကြင္းျဖစ္ေနတာ မို႔သမရိုးက်မဟုတ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ျမင္ကြင္းတစ္ခုဆီကို စနည္းနာဖို႔ (ေတာင္ၾကည့္၊ေျမာက္ၾကည့္ရင္း) သြားခဲ့ ပါတယ္။(ဘယ္သူ႔မွ ဘာမွမလုပ္ဘူး အသံၾကားလို႔) လမ္းေလွ်ာက္ရင္းပါ။

ဟိုေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ကလည္း တဖ်တ္ဖ်တ္ သူကလည္းတဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္မထြန္းခင္ လင္း ထိန္ ေနပါတယ္။ကိုယ့္ဆႏၵကိုယ္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေဖာ္ထုတ္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ပြဲကုိ သြားၾကည့္ဖူးတာ ဒါပထမ ဆုံးပါ။ ဒါေတာင္ သြားၾကည့္ရုံသက္သက္ပါဘဲ း)။သြားၾကည့္တဲ့ထဲ ဖေယာင္းတိုင္ ကိုင္သူေတြကနည္းနည္း (ကိုယ္အပါအ၀င္) ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနသူေတြက မ်ားမ်ားပါ။

အေတာ္စည္ကားပါတယ္။

ေရးတာေတာ့ေရးပါ။သူမ်ားဆိုင္ ပ်က္စီးရေအာင္ေတာ့..


ဒီေန႔..ကိုယ့္ဆႏၵကိုယ္ေဖာ္ထုတ္ၾကတယ္ဆိုတာ..ဒီလိုပါ။တစ္စုံတစ္ဦးက သူ႔ရင္ထဲမွာရွိတဲ့၊ သူေျပာခ်င္တဲ့ စကားကို သာမာန္ထက္ နည္းနည္းခပ္က်ယ္က်ယ္ ေျပာလိုက္ရင္ သူ႔နားကို သတင္းေထာက္ေတြေကာ လူေတြအား လုံးပါ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီးရင္ သတင္းေထာက္ေတြက သူတို႔သိခ်င္တာ နည္း နည္းျပန္ေမးေပါ့။ ျပီးရင္ အားလုံးက လက္ခုပ္၀ိုင္းတီးၾကပါတယ္ ။ဒါပါဘဲ း)။

တစ္ေယာက္ေယာက္က “ဟုိေနရာမွာေဟ့”ဆို..အေျပးအလႊားသြားၾက၊ ဒီေနရာေဟ့ဆို အေျပး အလႊာ ျပန္လာလိုက္ၾကနဲ႔တတ္ၾကြေနၾကပုံမ်ား... း)

“လုံထိန္း”ေတြလား..? ရွိပါတယ္။ ကားလမ္းရွင္းေပးေနၾကတာ။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းေတာ့“ ၾကားလား ၾကားလား ၾကားရင္အေၾကာင္းျပန္၊ ေျခေနဘယ္လိုရွိလဲ”... ဒါေလာက္ပါဘဲ။(အဟမ္း..)

တစ္ေယာက္ေယာက္က ေျပာလိုက္ရင္ အဲသလို ၀ိုင္းအုံးသြားၾကတာ..

ဒါက..ေနာက္တစ္ဦး..အနားေရာက္ေတာ့ အံ့ၾသရပါတယ္။ဘယ္သူေတြလုိ႔ထင္ပါသလဲ?

စိတ္၀င္စားေနတဲ့လူအုပ္ၾကီး..


မီးမလာ.၊ေရမရလို႔ ၿမိဳ႕ေပၚတက္လာတဲ့ ေတာင္သူဦးၾကီးမ်ားပါ။“တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက ကိုယ္တိုင္ခက္ခဲေနလည္း မေျပာရဲၾကဘူး။က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ကိုယ့္အခက္ခဲကိုယ္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရမွာဘဲ ခင္ဗ်ားတို႔ရိုက္ခ်င္လည္း ရိုက္သြားၾက..မ်က္ႏွာပါ ပါေအာင္ရိုက္ၾက”တဲ့..။


ပုံေတြထပ္ကုန္ရင္ ေဆာတီးပါ။မထပ္ဘူးလို႔ေတာ့ ထင္တာပါဘဲ း)

မ်က္ႏွာၾကီးေပၚလာလို႔ ဖမ္းအုပ္ရပါေသးတယ္။
(တစ္ခါ မႏၱေလးမစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္ၾကီး ေရၾကီးေတာ့ အဲလိုေလးေတြ အုပ္ထားတာေတြ႔မိလို႔ သေဘာက်သြားတာ။ေက်းဇူးပါအစ္မ... း)

လူမ်ားျပီး ပြဲစည္တာ း)

အသြားတုန္းက ရိုက္တာပါ။ တင္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ဆုံးေရာက္သြားတယ္


“အစ္မ ... ပါလား”
“ဟင့္အင္း..မပါဘူးညီမ..အစ္မတို႔က..ၾကည့္ရုံဘဲလာတာ” း)






တစ္ဖက္ကလည္း ရွိတုန္းကေတာ့ ပိုလွ်ံေနတယ္ေျပာျပီး..မရွိေတာ့မွ ျပည္သူေပးတဲ့ျပစ္ဒဏ္ ခံယူ မယ္ေျပာပါ တယ္။ရွိခဲ့တုန္းကေရာ (အခု) မရွိလာတဲ့ အေျခေနထိေအာင္...အက်ိဳးဆက္ခ်င္း၊ခံစားရတာခ်င္း တူေနေပမယ့္ အျပစ္မ ဆိုသာ ...း)

တစ္ဖက္ကလည္း ႏွစ္ေပါင္းဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္(မတတ္သာလို႔) မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္၊ ဘာသိ ဘာသာ ေနခဲ့ ရသမွ် ခံစားခ်က္ေတြ ထုတ္ေဖာ္ၾကတာ..။သူတို႔ လိုခ်င္တာေလးေတြ (တကယ္)လိုအပ္ေနတာေတြကိုပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အျပစ္မတင္ရက္.. း)


တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္  (ျပည္သူ ထဲက ျပည္သူ ခ်င္း ခ်င္းေတြဘဲမို႔) ကူညီနားလည္ ေဖးမမႈေတြနဲ႔ တစ္ဦး လိုအပ္ခ်က္ကို တစ္ဦး (တတ္ႏိုင္ သေလာက္)ျဖည့္ ဆည္းေပးေစခ်င္ပါတယ္။ညွိညွိႏႈိင္းႏႈိင္းေလး လုပ္ၾကပါ။ ဓာတ္ဆီ၊ဒီဇယ္ဖိုး မတတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။ း)



ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္