ဒဏ္ရာ...

တစ္ခ်က္တည္းပါပဲ

ဆြဲအားျပင္းျပင္းနဲ႕

ငါ့ရင္ကိုခြင္းတဲ့ျမွားတစ္စင္း...

စိုက္သြားမွန္းမသိေလာက္ေအာင္

ညင္သာလြန္းေတာ့

ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္း

ေသြးစက္ေတြ ဗရပြနဲ႕

အသက္မဲ့ျပဳံးေနမိခဲ့တယ္...။

ေသဆုံးသြားပါျပီ...

တိတ္တိတ္ေလးပဲ ၀ိညာဥ္ခ်ဳပ္

တစ္စကၠန္႕အတြင္းမွာ

ႏွလုံးသားဟာ ဆတ္ဆတ္ခါ"နာ"လွ်က္ေပါ့...။

အဲဒီလိုေလး...

မပီ၀ိုးတ၀ါး က်ရႈံးခန္းမွာ

ေကာင္းခ်ီးေထာပနာသံေတြရဲ႕ၾကား

ပုံပန္းမက် အၾကည့္နာနဲ႕ႏႈတ္ဆက္

အဲဒီ့အခ်ိန္ဟာ...

ငါ့အတြက္ေတာ့...

ေသျခင္းတရားနဲ႕လိုက္ကာခ်တဲ့..ေန႕..ေပါ့...။

                မိုးနင္း 

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္...